دفتر رسانه و ارتباطات نهضت استادی استان تهران به نقل از آنا: اندیشکدۀ راهبردی رسانه‌ها و فضای مجازی چکیده‌ای از بهترین مقالات ارایه شده به همایش ملی آفند رسانه‌ای را برای آگاهی علاقه‌مندان منتشر می‌کند.

این همایش با هدف حل مسئله ازطریق ترویج دانش‌های مرجع و تولید محتوای علمی مورد نیاز مدیران و کارشناسان رسانه‌ها با همکاری انجمن علمی مدیریت رسانه و ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند برگزار شد.

علاقه‌مندان برای دریافت اطلاعات تکمیلی می‌توانند به وبگاه انجمن علمی مدیریت رسانه و ارتباطات به آدرس: http://mmedia.damavandiau.ac.ir/fa مراجعه نمایند.

عنوان مقاله:

راهبردها و تکنیک‌های شبکه‌های تلویزیونی فارسی‌زبان برای تأثیرگذاری بر مخاطبان داخلی

افشین محمدی استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند در مقاله‌ای با عنوان «راهبردها و تکنیک‌های شبکه‌های تلویزیونی فارسی زبان برای تأثیرگذاری بر مخاطبان داخلی» به موضوع تلاش فراوان کشورهای غربی برای استفاده از ابزارهای پروپاگاندا علیه افکار عمومی ایرانیان پرداخته و اقدامات آنها را برای راه‌اندازی یا تقویت شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی تأثیرگذار به بحث و بررسی گذاشته که در این بررسی، جریان‌های منطقه‌ای در راه‌اندازی شبکه‌های ماهواره‌ای نقش مهمی دارند و جایگاه تولید محتوای غیرسازنده شبکه‌های دینی و اعتقادی، برجسته شده است.

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند با استناد به مدل پروپاگاندای چامسکی و هرمن در ایجاد زمینه‌های روانی-اجتماعی، هدف شبکه‌های مورد بحث را کنترل جامعه هدف می‌داند که مردم را تلویحاً وادار می‌کنند تا چه اخباری را ببینند و بخوانند.

نویسنده با تشریح مدل والتر لیپمن از دوگانگی و یک بام و دو هوایی می‌گوید و تأکید دارد که این رسانه‌ها جایگاهی برای حقایق و آنچه است، قائل نیستند؛ بلکه در راستای خواسته‌های صاحبان قدرت حرکت می‌کنند. در این مدل تبلیغاتی، پنج فیلتر حاکم بر رسانه‌های غربی مبتنی بر: تمرکز مالکیت رسانه‌ها، آگهی‌های تبلیغاتی، منابع خبری، مؤاخذه‌های شدید و ضدّیت با کمونیسم مطرح می‌شود و رد پای آنها در تولید و انتشار اخبار شبکه‌های مهاجم فارسی زبان قابل رؤیت هستند.

محمدی شبکه‌های مهاجم را در ۱۲ دسته شامل شبکه‌های سیاسی، شیعی مذهب، وابسته به وهابیت، مبلغ مسیحیت، مبلغ دین زرتشت، سرگرمی، وابسته به جمهوری اسلامی، پخش موسیقی، پخش فیلم، شبکه‌های پخش فیلم و موسیقی، شبکه‌های تجاری و فروش کالا و رادیوهای فارسی زبان؛ دسته‌بندی کرده و می‌گوید: قطعاً بین این شبکه‌ها، نمونه‌های مفید و سازنده‌ای هم وجود دارند؛ اما اغلب آنها تأثیرات کنترل نشده و غیرسازنده دارند. با این حال به‌طور میانگین هر سال پنج شبکه به تلویزیون‌های فارسی زبان اضافه می‌شود که اغلب آنها از امارات، آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و ترکیه پخش می‌شوند.

نویسنده در ادامه پرسش‌هایی را درباره موضوعات، تکنیک‌ها و گروه‌های مخاطبان شبکه‌های مهاجم مطرح می‌کند و پس از بحث و بررسی چنین نتیجه‌گیری می‌کند که؛

۱-شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی اغلب تلاش می‌کنند تا مخاطبان داخلی را به هویت خود، بی‌توجه و بیگانه کنند و آنها را به سیستم حکومتی فعلی بدبین و معترض کنند.

۲-رسانه‌های مهاجم با ترویج تکثر و تنوع، سلیقه اقشار مختلف جامعه به‌ویژه توجه زنان خانه‌دار را به برنامه‌های تفریح و سرگرمی و تحلیل‌های سیاسی معطوف می‌سازند.

۳-محتوای این شبکه‌ها، حامل انواع ارزش‌های فرا ملی‌گرایی است که در راستای سلطه هژمونیک بر هویت مخاطبین، عمل می‌کنند.

علاقه‌مندان برای دریافت اطلاعات تکمیلی می‌توانند به وبگاه انجمن علمی مدیریت رسانه و ارتباطات به آدرس: https://b۲n.ir/z۸۸۳۸۶ مراجعه نمایند..